Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

"Μας ρώτησες αν το αξίζουμε...;"

Με αφορμή όλο αυτό το κομμάτι που γίνεται με τον Ρωμανό, που ευτυχώς είχε αίσιο τέλος για τη ζωή ενός νεαρού παιδιού, διάβασα το παρακάτω άρθρο το οποίο με έκανε να σκεφτώ πολλά πράγματα.
Καταρχήν θέλω να διευκρινίσω πως δεν πολιτικοποιούμαι, ούτε υποστηρίζω τις πολιτικές απόψεις του Ν. Ρωμανού, απλά κατά τη γνώμη μου  "έβαλε τα γυαλιά" όπως θα μπορούσα να χαρακτηρίσω, σε σύστημα και κυβέρνηση...
Και μεταξύ μας, η κυβέρνηση, αν και τελικά δέχτηκε το αίτημα του, έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή ενός νεαρού παιδιού, απλά και μόνο για το αίτημα του να μορφωθεί παρ όλη την καταδίκη του στη φυλακή, ενώ σε άλλους επιτρέπει άλλα και άλλα πράγματα. Δεν θα εμβαθύνω άλλο. Σας παραδίδω το άρθρο όπως ακριβώς το διάβασα από το vaeva.gr


Είμαι στο αυτοκίνητο και παίζει κομματάρα του Παντελίδη˙ και τι κάνουν οι ιερόσυλοι που θα πέσει φωτιά να τους κάψει άγιες μέρες; Διακόπτουν τη σκυλοτραγουδάρα για έκτακτο δελτίο ειδήσεων. Θα μας ενημερώσουν λέει, σε τι κατάσταση βρίσκεται η υγεία ενός πιτσιρικά που ονομάζεται Ρωμανός. 

Ρε είστε τρελοί; Κόβετε την καψούρα στο καλύτερο της σημείο για να μας πείτε ότι ο άλλος δεν τρώει το φαΐ του; Αν δεν το φάει, θα έρθουν να τον πάρουν οι γύφτοι πες του. Εμένα τουλάχιστον έτσι μου έλεγαν οι γονείς μου κι έπιανε. Και δεν έφτανε μόνο αυτό, δυστυχώς έχει και συνέχεια. 

Γυρίζω σπίτι, βάζω Ανίτα Πάνια – που δε χάνω επεισόδιο – και πάνω στο γαμάτο θέμα με μία κοπέλα 20 ετών η οποία έχει μία άκρως φιλοσοφημένη θέση για το γήρας κι έχει κάνει 78 πλαστικές στο πρόσωπο και τσουπ, διακόπτουν για έκτακτο δελτίο πάλι! Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελίδη μου!

 «Σε κρίσιμο σημείο» λένε οι γιατροί, πως βρίσκεται η υγεία του Νίκου Ρωμανού. Κάτσε ρε Νικολάκη, γιατί είσαι αχάριστο αγόρι; Άλλα παιδιά δεν έχουν να φάνε κι εσύ στη φυλακή που έχεις το φαγάκι σου, ούτε που το αγγίζεις; Χμ! Μου άνοιξε η όρεξη και παραγγέλνω 3 σουβλάκια και δύο πίτσες. 

Μία φωνή εντός μου κάτι λέει. Όχι δεν είναι το γουργουρητό από την πείνα. Με ρωτάει το μέσα μου διάφορα. Και γιατί παρακαλώ να με νοιάζει η υγεία του Ρωμανού και η στάση του; Εγώ είμαι νεοέλληνας από τα γεννοφάσκια μου και με ενδιαφέρει η πόζα μου!  

Ρωμανέ δε θα μου αλλάξεις εσύ τη ζωή (ή τον θάνατο, ό,τι είναι τέλοσπάντων αυτό που ζω). Σε παρακαλώ πολύ δεν είναι ώρα για επαναστάσεις. Άσε που είναι ντροπή να μιλάνε όλοι Δεκέμβρη μήνα για σένα και για το Χριστό τίποτα! Ούτε λόγος. Λες και συνήθισαν που γεννιέται κάθε χρόνο.

 Εγώ πάντως συνήθισα να φοβάμαι τον καλύτερό μου εαυτό, γι” αυτό δε θέλω και να τον δω μπροστά μου. Άσε με ρε Ρωμανέ στη μιζέρια μου! Άσε με να γεμίζω τα σκυλομάγαζα και να αδειάζω το μέλλον των παιδιών μου! Είμαι νεοέλληνας και πότε θα το καταλάβεις επιτέλους; Διψάω για βόλεμα κι ευκολία. Πετώ τα σκουπίδια μου απ” το μπαλκόνι στον κάδο και όποιον πάρει ο χάρος.

 Όταν χωρίζω, θέλω να κάνω αμέσως σχέση γιατί δεν μπορώ να μείνω δευτερόλεπτο μόνος. Ρωμανέ φοβάμαι τη σκέψη και για αυτό ακούω σκουπίδια, έχω αλλεργία στο γράμμα Πι και με την ποίηση της καθημερινότητας, βγάζω καντήλες. 

Παντρεύομαι επειδή έτσι θα γίνουν χαρούμενοι οι άλλοι και χωρίζω για να χαρώ κι εγώ επιτέλους. Ρωμανέ άντε και γαμήσου που θέλεις να κάνεις αυτό τον κόσμο καλύτερο! Μας ρώτησες αν το αξίζουμε; Άρχισε να τρως λοιπόν το φαγάκι σου και εμείς ο ένας τον άλλον, για να μπούμε και πάλι στους φυσιολογικούς ρυθμούς μας.
Είμαι στο αυτοκίνητο και παίζει κομματάρα του Παντελίδη˙ και τι κάνουν οι ιερόσυλοι που θα πέσει φωτιά να τους κάψει άγιες μέρες; Διακόπτουν τη σκυλοτραγουδάρα για έκτακτο δελτίο ειδήσεων. Θα μας ενημερώσουν λέει, σε τι κατάσταση βρίσκεται η υγεία ενός πιτσιρικά που ονομάζεται Ρωμανός. Ρε είστε τρελοί; Κόβετε την καψούρα στο καλύτερο της σημείο για να μας πείτε ότι ο άλλος δεν τρώει το φαί του; Αν δεν το φάει, θα έρθουν να τον πάρουν οι γύφτοι πες του. Εμένα τουλάχιστον έτσι μου έλεγαν οι γονείς μου κι έπιανε. Και δεν έφτανε μόνο αυτό, δυστυχώς έχει και συνέχεια. Γυρίζω σπίτι, βάζω Ανίτα Πάνια – που δε χάνω επεισόδιο – και πάνω στο γαμάτο θέμα με μία κοπέλα 20 ετών η οποία έχει μία άκρως φιλοσοφημένη θέση για το γήρας κι έχει κάνει 78 πλαστικές στο πρόσωπο και τσούπ, διακόπτουν για έκτακτο δελτίο πάλι! Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελίδη μου! «Σε κρίσιμο σημείο» λένε οι γιατροί, πως βρίσκεται η υγεία του Νίκου Ρωμανού. Κάτσε ρε Νικολάκη, γιατί είσαι αχάριστο αγόρι; Άλλα παιδιά δεν έχουν να φάνε κι εσύ στη φυλακή που έχεις το φαγάκι σου, ούτε που το αγγίζεις; Χμ! Μου άνοιξε η όρεξη και παραγγέλνω 3 σουβλάκια και δύο πίτσες. Μία φωνή εντός μου κάτι λέει. Όχι δεν είναι το γουργουρητό από την πείνα. Με ρωτάει το μέσα μου διάφορα. Και γιατί παρακαλώ να με νοιάζει η υγεία του Ρωμανού και η στάση του; Εγώ είμαι νεοέλληνας από τα γεννοφάσκια μου και με ενδιαφέρει η πόζα μου! Ρωμανέ δε θα μου αλλάξεις εσύ τη ζωή (ή τον θάνατο, ό,τι είναι τέλοσπάντων αυτό που ζω). Σε παρακαλώ πολύ δεν είναι ώρα για επαναστάσεις. Άσε που είναι ντροπή να μιλάνε όλοι Δεκέμβρη μήνα για σένα και για το Χριστό τίποτα! Ούτε λόγος. Λες και συνήθισαν που γεννιέται κάθε χρόνο. Εγώ πάντως συνήθισα να φοβάμαι τον καλύτερό μου εαυτό, γι” αυτό δε θέλω και να τον δω μπροστά μου. Άσε με ρε Ρωμανέ στη μιζέρια μου! Άσε με να γεμίζω τα σκυλομάγαζα και να αδειάζω το μέλλον των παιδιών μου! Είμαι νεοέλληνας και πότε θα το καταλάβεις επιτέλους; Διψάω για βόλεμα κι ευκολία. Πετώ τα σκουπίδια μου απ” το μπαλκόνι στον κάδο και όποιον πάρει ο χάρος. Όταν χωρίζω, θέλω να κάνω αμέσως σχέση γιατί δεν μπορώ να μείνω δευτερόλεπτο μόνος. Ρωμανέ φοβάμαι τη σκέψη και για αυτό ακούω σκουπίδια, έχω αλλεργία στο γράμμα Πι και με την ποίηση της καθημερινότητας, βγάζω καντήλες. Παντρεύομαι επειδή έτσι θα γίνουν χαρούμενοι οι άλλοι και χωρίζω για να χαρώ κι εγώ επιτέλους. Ρωμανέ άντε και γαμήσου που θέλεις να κάνεις αυτό τον κόσμο καλύτερο! Μας ρώτησες αν το αξίζουμε; Άρχισε να τρως λοιπόν το φαγάκι σου και εμείς ο ένας τον άλλον, για να μπούμε και πάλι στους φυσιολογικούς ρυθμούς μας.

Πηγή: http://vaeva.gr/archives/6179

4 σχόλια:

  1. Πριν τις κατατακτήριες μπορεί και να τασσόμουν κι εγώ υπέρ του Ρωμανού, αλλά μελετώντας ποινικό δίκαιο είδα πολλά πράγματα με άλλα μάτια.

    Το ποινικό δίκαιο είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα αντικείμενα, με μεγάλες τριβές, το οποίο ανοίγει κατά πολύ τους ορίζοντές σου. Μελετώντας ποινικό δίκαιο καταλαβαίνεις καταρχήν ότι η άποψη πως ο νομοθέτης θέλει να τιμωρεί είναι λανθασμένη. Αντίθετα, υπάρχουν περισσότεροι "αρνητικοί" ορισμοί για το έγκλημα και την ποινή καθώς και απαλλακτικά στοιχεία για τον δράστη εγκλήματος, παρά επιβαρυντικά. Τούτο επειδή ο νομοθέτης δεν θέλει να επιβάλλει ποινές, παρά μόνο για πράξεις με σοβαρό αντίκτυπο στην κοινωνία. Και ακόμη και τότε αποσκοπεί στην επιβολή μιας όσο το δυνατόν ελαφρότερης ποινής.
    Οι λέξεις αυτές δεν βγάζουν τόσο νόημα σε ένα σχόλιο, αν διαβάσει, ωστόσο, κάποιος ολόκληρα κεφάλαια γενικού ποινικού δικαίου θα το καταλάβει.

    Κάθειρξη κατά το ποινικό δίκαιο, λοιπόν, επιβάλλεται ΜΟΝΟ σε δράστες κακουργημάτων(βλέπε Ρωμανός). Οι πράξεις δε που ποινικοποιούνται ως κακουργήματα είναι ελάχιστες σε σύγκριση με τα πλημμελήματα και τα πταίσματα. Έχοντας διαβάσει ποινικό δίκαιο καταλαβαίνει κανείς ότι η φύση του εγκλήματος που ονομάζεται κακούργημα είναι τόσο ειδεχθής, που η πράξη έχει προκαλέσει ανείπωτη αναστάτωση στην κοινωνία και που ο δράστης της είναι άκρως επικίνδυνος για την τάξη και την ασφάλεια(γι' αυτό κρίνεται απαραίτητος ο σωφρονισμός του με την ποινή και ο παραδειγματισμός των υπολοίπων).
    Αν ο Ρωμανός ήταν ένοχος πλημμελήματος θα συμφωνούσα με μία ελαστικότερη αντιμετώπιση του. Πολλοί νέοι είναι πιθανόν να παρασυρθούν κάποια στιγμή στη ζωή τους και να κάνουν κάτι απερίσκεπτο που θα το μετανιώσουν μετά. Αλλά η κλιμάκωση από ένα παραστράτημα πχ απλή σωματική βλάβη έως την ένοπλη ληστεία όχι μόνο της πράξης αλλά και του δόλου, με τον οποίο διεπράχθη το έγκλημα, είναι τεράστια.
    Γι' αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να δεχτώ ένας δράστης κακουργήματος ενώ εκτίει την ποινή του να προσπαθεί να κάνει άνω κάτω την έννομη τάξη με τα καπρίτσια του -γιατί ας είμαστε ειλικρινείς καπρίτσιο είναι, αν ήθελε τόσο πολύ να σπουδάσει δεν θα διέπραττε κακουργήματα. Η δε στερητική της ελευθερίας ποινή εξυπηρετεί έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό και αυτός δεν είναι να βιωθεί σαν ταξίδι αναψυχής(εννοείται βέβαια η αντίστοιχη υποχρέωση των σωφρονιστικών υπαλλήλων να εξασφαλίζουν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για όλους τους κρατουμένους). Πόσο μάλλον όταν ήδη έχει γίνει για χάρη του μια παραχώρηση τόσο μεγάλη όσο εκείνη της εξ αποστάσεως φοιτήσεως..

    Κι όλα αυτά σου τα λέω χωρίς να εξετάσω καθόλου τις υποψίες για ανάμιξή του σε τρομοκρατική οργάνωση..μένω μονάχα στο έγκλημα που ομολόγησε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχεις και άδικο. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που έχεις μια πολύ καλύτερη γνώση για το ποινικό δίκαιο από ότι εγώ, από ότι ο καθένας μας.
      Εμένα με ενόχλησε περισσότερο η στάση της κυβέρνησης, που έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του Ρωμανού. Αυτό και μόνο για μένα ήταν απαράδεκτο. Ότι κακοποιός και να είσαι δεν πρέπει να τίθεται σε κίνδυνο η ζωή σου. Κατά τη γνώμη μου έτσι;
      Γιατί αν κρίνω ότι πολιτικούς έχουν βάλει μέσα, που είναι ελάχιστοι, είναι "μέσα" τυπικά και τους τηρούνται όλες μα όλες οι ανέσεις...

      Διαγραφή
    2. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος(κακουργηματίας, το τονίζω) προέβη σε απεργία πείνας για κάτι που δεν δικαιούται(να βγει δηλαδή από τη φυλακή για κάτι το οποίο είναι κομμάτι της στερητικής της ελευθερίας του ποινής) και που -ας είμαστε ειλικρινείς- κατά βάθος δεν τον έκαιγε, θέτοντας ένα εκβιαστικό δίλημμα όχι μόνο στην κυβέρνηση(μεταξύ μας κιόλας χέστηκα για το τι ένιωσε η κυβέρνηση), αλλά και σε κάθε πολίτη αυτού του κράτους, τραντάζοντας συθέμελα την ισορροπία του κοινωνικού γίγνεσθαι.
      Το επιχείρημα ότι μπορεί να διαπράξει ξανά έγκλημα, ίσως να είναι ένας λογικός φόβος για μερικούς, αλλά για μένα δεν είναι η αιτία που ενίσταμαι στο να περάσει το θέλημά του. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η παραχώρηση ακυρώνει το χαρακτήρα και το σκοπό της ποινής που του επεβλήθη και τη γενικότερη ποινική πρόβλεψη του νομοθέτη.
      Το χειρότερο για μένα(έως ασυγχώρητο), όμως, σε αυτή την πράξη είναι ότι από ένα "γινάτι"(γιατί το να του προσφερθεί το προνόμιο της εξ αποστάσεως φοίτησης για να βολευτεί και να μη το δεχτεί δείχνει περίτρανα ότι δεν τον νοιάζει η φοίτηση, αλλά το να περάσει το θέλημα του), ευτελίζει ένα μέσο "παθητικής αντίστασης", όπως την ονόμασε ο Γκάντι, και γελοιοποιεί τους αγώνες που με μόνο μέσο τους την απεργία πείνας προσπάθησαν να αλλάξουν τον κόσμο και να εδραιώσουν μεγάλα ιδανικά, καθιστώντας τη -γιατί όχι;- μελλοντικό εργαλείο στα χέρια άλλων "πεισμωμένων" έγκλειστων σε φυλακές να διεκδικήσουν αιτήματα που δεν δικαιούνται.


      ΥΓ Δεν αντιλέγω ότι υπάρχουν κάποια κενά στο σύστημα, που χρήζουν άμεσης διόρθωσης, ωστόσο, σε καμία περίπτωση δε συμφωνώ να δημιουργηθούν ακόμη περισσότερα.

      Διαγραφή
    3. Έχεις δίκιο σ' αυτά που λές. Σίγουρα έχεις μια καλύτερη γνώση σε ότι έχει να κάνει με τα νομικά κομμάτια και τους ποινικούς κώδικες...

      Διαγραφή