Christmas Spirit....

Xmas Spirit αρχίζει και μας πιάνει όλους μας λίγο πολύ....
Βέβαια, σήμερα έπεσα (κλασσικά) σε διαφήμιση του Jumbo και είδα που έλεγε πως σε 11 μέρες έχουμε Χριστούγεννα (10 αφού ξημερώνει 15.12).

Πότε πέρασε ο καιρός ούτε που το καταλάβαμε. Εγώ τουλάχιστον. Σε λίγες μέρες (4 για την ακρίβεια) θα πάω σπίτι μου! Σπιτάκι μου! Home Sweet Home! Ναι η αλήθεια είναι πως μου έχει λείψει. Αν και ξέρω πως δεν θα μου κάνει καλό να πάω κάτω, αλλά έχω ανάγκη από τη σπιτική θαλπωρή! Και Χριστούγεννα και μη οικογενειακά, δε γίνεται! Ή τουλάχιστον δεν μπορώ να τα φανταστώ μακρυά από την οικογένεια...
Τώρα, εδώ στην Καστοριά, έχουν φύγει όλοι και έχω μείνει με μια φίλη μου από την παρέα (αφού οι υπόλοιποι μας άφησαν για να πάνε νωρίτερα στα σπίτια τους :P ) και προσπαθούμε να περάσουμε όσο πιο ωραία γίνεται αυτές τις μέρες που μας έμειναν για να ξεχαστούμε πως είμαστε μακρυά από τα σπίτια μας. Και για να μη λέμε και ψέμματα, είναι πολύ καλή παρέα! Χαίρομαι που την έχω εδώ και μιλάμε, τρώμε (κλασσικό δικό μας ) και περνάμε χρόνο μαζί.
Και παίρνει και ένα παραπάνω credit (πέρα από αυτά που έχει σταθερά για το πόσο καλή φίλη είναι) για την μαγειρική της! Που είναι υπέροχη...! Αυτές τις μέρες θα χορτάσω φαγητά από τα χεράκια της...Χα χα :)
Μπαίνοντας λοιπόν σε κλίμα Χριστουγέννων, ψιλό-στόλισα και εγώ στο σπίτι, γύρω από τη βιβλιοθήκη μου, μια χριστουγεννιάτικη πράσινη γιρλάντα (σε στυλ δέντρου) και κρέμασα φωτάκια και στολιδάκια. Αφού δεν έχω δέντρο, συμβιβάζομαι με αυτό, μέχρι να φτάσω σπίτι....
Εύχομαι αυτές τις διακοπές να καταφέρω να απασχολήσω πολύ τον εαυτό μου με πράγματα, για να ξεχνιέμαι.
Ανήγγειλα στη μαμά, να μην φτιάξει τα γλυκά φέτος και πως θα τα αναλάβω εγώ. Είναι μια καλή αρχή το να το ρίξω στο μαγείρεμα για να ξεχαστώ λιγάκι, γιατί κάτω ξέρω πως θα με πιάσει πάλι η κατάθλιψη στο στάδιο που ήμουν πριν λίγο καιρό και υποσχέθηκα να μην ξαναπέσω στα ίδια. Οπότε, θα απασχολήσω τον εαυτό μου με το οτιδήποτε. Για αρχή έχω την μαγειρική, που έχω βρει συνταγές για μπόλικα γλυκά. Ότι φτιάξω φέτος θα τα ανεβάσω εδώ για να ρίξετε και εσείς μια ματιά και να μου πείτε τη γνώμη σας....
Ακόμα, εδώ και 3 χρόνια προσπαθώ να πείσω τους δικούς μου για ένα κατοικίδιο. Ξέρω πως σκυλάκι θα ναι δύσκολο να αποκτήσω (μένοντας σε διαμέρισμα) συν ότι είναι αρκετά δύσκολο να πείσω τους δικούς μου να το έχουμε μέσα στο σπίτι. Έτσι προσπαθώ να τους πείσω για έναν κούνελο. Ναι ναι κούνελο αρσενικό! Έκανα μια αρχή με τη μαμά και ελπίζω να πάει καλά στη συνέχεια. Νιώθω πως έχω τόση ανάγκη να μεγαλώσω ένα ζωάκι και να του δώσω όλη αυτή την αγάπη και τη φροντίδα. Θέλω να δώσω την προσοχή μου σε κάτι άλλο και νομίζω πως θα με βοηθήσει όσο τίποτα ένα ζωάκι που θα του αφιερώσω όλη μου την προσοχή και είμαι σίγουρη πως θα πάρει την αγάπη που του αναλογεί. Μακάρι όλα να πάνε καλά.
Τέλος εύχομαι όσοι είστε ακόμα μακρυά από τα σπίτια σας (όπως και εγώ) να κάνετε υπομονή και οι μέρες θα έρθουν.
Και να έχετε όλοι μια όμορφη συνέχεια....