Ξέρεις τι θέλω; Όχι, δεν θέλω κάτι τέλειο. Ούτε κάτι που να είναι υπέροχο από κάθε οπτική. Δεν θέλω κάτι φανταστικό. Δεν ψάχνω το πιο όμορφο. Δεν επιθυμώ αυτό με την μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Δεν ζητώ τίποτα παραμυθένιο. Θέλω κάτι μοναδικό. Κάτι που θα με νιώθει. Δεν είναι ανάγκη να είναι αρεστό σε όλους. Θέλω να είναι ξεχωριστό. Το γουστάρω με παραξενιές. Το επιθυμώ με μικρά πράγματα που έχει ή κάνει που δεν θα τα παρατηρήσουν όλοι, που δεν θα τα προσέξει ο καθένας, κι όμως εγώ που θα τα δω, θα με κάνουν να χαμογελώ, και να τα ερωτεύομαι κάθε φορά ακόμα περισσότερο. Ζητώ αυτό που δεν θα αισθάνεται πάντα κάτι φωτεινό αλλά με ένα φιλί στα μάτια, θα νιώθει χωρίς κουβέντα το φως που έχει, εκείνο που επιθυμώ στην ζωή μου. Γουστάρω κάθε ματιά, κάθε ψίθυρος και κάθε άγγιγμα να της υπενθυμίζει το πόση σημασία έχει, και να μην αμφιβάλει για αυτό ποτέ. Θέλω να με κρατά και να το κρατώ. Ο καμβάς του κόσμου μου λαχταρώ να γευτεί απ'τα μοναδικά της χρώματα. Την θέλω μαζί μου στην μάχη. Θέλω μαζί να ανάψουμε μέρες και μαζί να κάψουμε νύχτες. Θέλω να τα καταφέρουμε όλα μαζί. Ότι μας ανήκει στο σύμπαν, μαζί να το κάνουμε δικό μας. Μαζί να δημιουργούμε, μαζί να καταστρέφουμε. Σε κάθε συναίσθημα μαζί. Και εκεί κανένα ελάττωμα δεν θα αντέξει. Όχι πως θα εξαρτόμαστε ο ένας απ'τον άλλο, αλλά θα επικρατεί ένα πάθος με δύναμη να τα καταφέρει όλα και θα αξίζει να προχωράμε μαζί. Εκεί όλα θα είναι όμορφα. Έτσι δημιουργείται αυτό που εσείς αποκαλείτε “Τέλειο”. Εγώ το αποκαλώ “Έρωτας”.
Πηγή: Ανθρωπάρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου