Σήμερα μου ήρθε στο μυαλό μια πολύ όμορφη συμβουλή που μου
είχε δώσει πριν ένα-μη σι μήνα περίπου ο κολλητός μου.
Και αυτό όταν ήμασταν στην Αθήνα και μιλούσα με τον Κ. Ξαφνικά εκεί που είχαμε επικοινωνία κάθε μέρα όσο ήμουν κάτω, εκείνο το βράδυ (& αφού είχαμε χάσει και την τελευταία ευκαιρία να βρεθούμε από κοντά) με καληνύχτισε με: « Καλό ταξίδι για αύριο (αν φύγεις τελικά). Να περνάς όμορφα επάνω! Καληνύχτα»
Και εμένα με έπιασε αυτό το κλασσικό σφίξιμο στο στομάχι,
γιατί ήξερα πως ήταν η τελευταία μέρα που θα είχαμε αυτή την καθημερινή επαφή.
Ήξερα πως ο χρόνος μας τελειώνει εδώ.
Χωρίς να πω τίποτα λοιπόν στον κολλητό μου για όσα είχαν
προηγηθεί, με κατάλαβε. Καθώς μιλούσαμε το βράδυ μου λέει: «Πες μου. Γιατί
είσαι έτσι; Επειδή δεν τον είδες;»
Και εγώ ισχυριζόμουν πως είμαι καλά. Αλλά ήξερα πως θα
επιμείνει.
Όπως και έκανε.
Έτσι του είπα πως με πείραξε το ότι μου είπε «Καλά να περνάς»
γιατί έδινε ένα τέλος στην καθημερινή επικοινωνία, πράγμα που ήξερα πως αργά ή
γρήγορα θα γινόταν.
Τότε, ήταν που μου έδωσε μία από τις καλύτερες συμβουλές που
μου έχουν δώσει ποτέ.
(Βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορώ να τη τηρήσω έστω δυο
μήνες σχεδόν μετά. )
«Πρέπει να συνέλθεις. Συνειδητοποιείς πως έχει περάσει ένας
χρόνος έτσι; Να πω ότι είσαι στους δυο μήνες ή έστω στους 6. Αλλά πέρασε ένας
ολόκληρος γαμημένος χρόνος. Θα έπρεπε να τον έχεις ξεπεράσει».
«Θα στο δώσω να το καταλάβεις διαφορετικά. Η ζωή σου είναι η
δική σου ταινία. Ο Κ. ήταν απλά κομπάρσος της ταινίας σου. Έκανε μια guest εμφάνιση
και έμεινε όσο έμεινε. Δεν συνεχίζει στην ταινία σου, ούτε εσύ στη δική του.
Πρέπει να προχωρήσεις και να βρεις άλλο πρωταγωνιστή. Μπορεί ο επόμενος να έχει πάλι guest εμφάνιση,
μπορεί όμως να αποκτήσει και πρωταγωνιστικό ρόλο. Πρέπει να το δοκιμάσεις. Θες
να είσαι μια ζωή κομπάρσος στη δική του ταινία; Δε θες να πάρεις ρόλο
πρωταγωνίστριας;»
«Όχι. Ποιος θέλει να ζει μια ζωή σαν κομπάρσος; Λοιπόν, θα πρωταγωνιστήσεις στη δική σου ταινία. Αυτός ήταν ένας μικρός ρόλος που πέρασε και τελείωσε. Μη μένεις πίσω και μην γίνεσαι κομπάρσος σε άλλες ταινίες. Να παλεύεις για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Πόσο μάλλον στην ίδια σου τη ζωή».
Η συμβουλή αυτή μου θύμισε μια από τις αγαπημένες μου ατάκες από το Grey's Anatomy που ειπώθηκε στο τελευταίο επεισόδιο του περσινού κύκλου, πριν αποχωρήσει από τη σειρά μία από τους κεντρικούς ήρωες(αυτό το είπε ως συμβουλή στην κολλητή της -την πρωταγωνίστρια της σειράς- στον αποχαιρετισμό τους, ήταν μια συμβουλή σχετικά με το γάμο της τελευταίας)..
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://weheartit.com/entry/131121631/in-set/10033340-quotes-and-sayings?context_user=chavez21986&page=12
Πολύ όμορφη και αυτή η συμβουλή!
ΔιαγραφήΚαι κυρίως όταν την παίρνεις από τόσο κοντινά και αγαπητά πρόσωπα!
Πράγματι πανέμορφη...!
ΔιαγραφήΓια να το παραφράσω λιγάκι, πρέπει να θυμόμαστε ότι "the fucking sun in our goddamn solar system" :Ρ
ότι εμείς είμαστε*
ΔιαγραφήΙσχύει και όταν το ξεχνάμε εμείς ευτυχώς έχουμε πρόσωπα αγαπημένα να μας το θυμίζουν...
Διαγραφή