Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

Δε θέλω πολλά από εσένα..

Δεν θέλω πολλά από εσένα.

Από εσένα,που περιμένω αντάξιος μου να σταθείς όταν σε βρω,δεν θέλω πολλά κι ούτε περιμένω τα ίδια.Θέλω να είσαι ήρεμος και περιθωριακός,ποτέ μου δεν άντεχα την φασαρία τους.Να μπεις στη ζωή μου σαν το μεθύσι μα εσύ να μείνεις μόνο στη γλύκα του κι όχι στην κατάληξη.

Θέλω εσένα να έρχεσαι μαζί μου σ'όσες συναυλίες πασχίζω το καλοκαίρι να πάω,χωρίς να αναγκάζω πια κάποια φίλη μου να έρθει,που δεν ακούει τη μουσική μου και που θα το κάνει μόνο για τη χαρά στα μάτια μου (ναι..πόσο γαματες κολλητές έχω).Η μαμά μου δεν θα ανησυχεί όσο θα είμαι μαζί σου,θα καμαρώνει κιόλας που θα με “τρέχεις” κι ας ευχόταν κι εκείνη να μπορούσε να έρθει όπως τώρα όταν δεν βρίσκω παρέα.

Δεν θέλω να ανταλλάσσουμε συχνά χαζά δώρα,αλλά φυσικά και θα ξέρεις ποιον ποιητή να μου πάρεις και ποια συγγραφέα λατρεύω,ποια εισιτήρια και δίσκους θα παίρνουμε ο ένας στον άλλον.Θα βγαίνουμε σε διαφορετικά μέρη μιας και σιχαινόμαστε τη ρουτίνα,μα και στα ίδια πάντα κάτι θα είναι διαφορετικό.

Θέλω να είσαι η φιγούρα του πατέρα που μου λείπει.Να ξέρω που θα τρέξω όταν νιώθω πιεσμένη,όταν θέλω να γελάσω,όταν έχω όρεξη να τα παρατήσω όλα και να φύγω.Πλάι σου θα νιώθω πως έχω ένα παραπάνω αυτί να με ακούσει,θα'μαι έτοιμη να ανταποδώσω,δεν θα είμαστε μόνο για να περνάμε καλά αλλά για να ζούμε.

Με τις παρέες μου θέλω να τα πας καλά όπως και εγώ με τις δικές σου,μην τρομάζεις πού οι κολλητές μου είναι έτοιμες να σου μπήξουν μαχαιριές στην πρώτη αναποδιά. Είναι πιο σημαντικό από όσο φαίνεται να τα πάνε καλά οι άνθρωποι μας πέρα από τις δύο δικές μας ψυχές.

Μπροστά σου θα είμαι άνετη,δεν θα έχω κόμπλεξ με το σώμα μου γιατί εσύ θα αγκαλιάζεις και θα φιλάς κάθε χιλιοστό του και εγώ παρόλο που θα ξέρω ότι το υπερεκτιμάς θα νιώθω πολύ όμορφα κι ας μην το δείχνω.Θα μπορώ να εκφράζομαι,να σου δείχνω τα γραπτά μου και να σου στέλνω τα αγαπημένα μου τραγούδια που δεν ξέρω αν θα σου αρέσουν αλλά θα τα ακούς θέλοντας να μάθεις τι θέλω να πω μέσα από αυτά.

Όταν μαλώνουμε να ξέρεις ότι κρατάω πολλά μέσα μου,κι αν δεν μπορείς να με καταλάβεις είναι γιατί κάτι δεν θα σου έχω πει,ή μπορεί να λέω πράγματα που δεν θα εννοώ.Δεν φοβάμαι να ζητάω συγγνώμη στα λάθη,αρκεί να ξέρω πως κάθε φορά που πέφτουμε μπορούμε να σηκωθούμε με ευκολία.Όταν τα βρίσκουμε μετά από καβγάδες,θα ξεσπάμε την ένταση άλλου,δεν θα φοβάμαι να σου πω πόσο σε θέλω,δεν θα κρατάω πισίνες.

Εσένα και εμένα μαζί,δίχως πολυτέλειες,ζώντας το κάθε λεπτό. Ας μας δοκιμάσει η απόσταση,η ρουτίνα,το διάβασμα,οι τάσεις φυγής που και οι δυο θα έχουμε.Πλάι σου θα ξεχνιούνται.Θέλω να κάνεις όλη τη βαβούρα του μυαλού μου να βγάζει το σκασμό.

Πηγή: Ανθρωπάρια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου