Kαληνύχτα

Αποφάσισα να σου γράψω το πρώτο γράμμα. Δεν είναι η πρώτη φορά που γράφω για εσένα αλλά είναι η πρώτη φορά που γράφω γράμμα αποκλειστικά σε σένα. Για κάποιο λόγο συνηθίζω να το κάνω. Ίσως γιατί με βοηθάει το να νομίζω ότι απευθύνομαι σε σένα.

Είναι η πρώτη φορά μετά από ένα μήνα η οποία πήγα πήγα για ύπνο χωρίς το καληνύχτα σου. Και μου φάνηκε πολύ περίεργο. Δεν έχουμε τίποτα. Μιλάμε τελείως φιλικά, μιλάμε από το πρωί μέχρι το βράδυ και χθες ήταν το πρώτο βράδυ που κοιμήθηκα με την απουσία της καληνύχτας σου.

Και μου φαίνεται πολύ περίεργο. 

Γιατί δένομαι τόσο πολύ; Βασικά δεν είναι ότι δένομαι. Είναι ότι από τη στιγμή που σε γνώρισα ήθελα να είσαι στη ζωή μου. Αν όχι στην καθημερινότητά μου, δεν ήθελα να σε "χάσω" γενικά. Και γι' αυτό επιδίωξα να μην χαθούμε. Και ευτυχώς και η ζωή δεν έπαιξε το πολύ άσχημο παιχνίδι της & έστω και τελευταία στιγμή "σώθηκες".

Έστω και αυτή η καθημερινή επαφή που έχουμε από τόσα χλμ απόσταση εμένα μου φτιάχνει τη μέρα, ξέρω ότι εκεί που είσαι θα ακούσεις πάντα τα προβλήματά μου, θα αναλύσεις τους προβληματισμούς μου και θα με κάνεις να γελάσω μετά από μια άσχημη μέρα. Όπως και από τέτοια απόσταση ξέρεις ότι έχεις ένα άτομο να μιλήσεις για τις καθημερινές σου δυσκολίες και να μοιραστείς τις μικρές χαρές της ζωής. 

Και χαίρομαι που είσαι εσύ αυτός. Πιστεύω πως από τη στιγμή που γνωριστήκαμε καταλάβαμε ότι υπήρχε ένα "δέσιμο" μεταξύ μας. Τόσα κοινά και ταυτόχρονα τόσο διαφορετικοί. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Αλλά είχαμε αυτό το δέσιμο. Αυτό που μας έχει κρατήσει στην επικοινωνία που έχουμε πλέον. 

Τόσο "περίεργοι" και οι δύο. Νιώθουμε ότι δεν ανήκουμε πουθενά. Σαν πουλιά που δεν μπορούν να εγκλωβιστούν. Δεν θέλουν να περιορίζονται. Πόσο μάλλον στο μυαλό. Το μυαλό και οι σκέψεις μας τρέχουν. Το ίδιο και οι δαίμονές μας. Ω ναι! Γιατί έχουμε και οι δύο μπόλικους από τέτοιους.

Και ξέρω πως είναι & ξέρεις πως είναι! Και υπάρχει αυτή η κατανόηση που δεν τη βρίσκεις εύκολα. Τη βρίσκεις μόνο με άτομα σαν εμάς. Που έχουν δαίμονες να μοιραστούν τις σκέψεις τους και τα σκοτάδια τους. 

Και σε ευχαριστώ για όλα. Για όλες τις στιγμές που είσαι εκεί και ακούς. Και σε ευχαριστώ και για τις στιγμές που ανοίγεσαι και μοιράζεσαι πράγματα γιατί ξέρω πόσο δύσκολο είναι και πόσο πολύ σε πνίγουν. 

Δεν θέλω να ξαναπάω για ύπνο χωρίς την καληνύχτα σου ....