Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Φοβάμαι




Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο σ’ αυτό τον μήνα. 

Τα προβλήματα και οι στενοχώριες έρχονται μία μία. 

Πραγματικά τα μισώ όλα. Μισώ που έδωσα το σπίτι μου, μισώ που γύρισα σ’ αυτή την πόλη. Μισώ που πρέπει να μένω σ’ αυτό το αφιλόξενο σπίτι. Και εκεί που λες θα μπορείς να στηριχτείς στην οικογένειά σου, τελικά αυτή δεν μπορεί να στηριχθεί από μόνη της.

Και θέλω να φύγω. Δεν αντέχω άλλες φωνές και άλλες κατηγορίες. Άλλες συζητήσεις του τύπου «δεν είσαι καλή» και «δεν σέβεσαι τίποτα».

Και είναι πραγματικά πολύ απογοητευτικό να σπάνε μπροστά σου, σαν φλυτζάνια από πορσελάνη, οι ιδέες και οι εικόνες για ανθρώπους που έχεις πρότυπο. Για ανθρώπους που έχεις ψηλά και ξαφνικά πέφτουν στα μάτια σου με την απαράδεκτη συμπεριφορά τους. 

Πώς να νιώσω εμπιστοσύνη για άλλα άτομα από τη στιγμή που καταρρίπτονται τα πρότυπα που έχω εδώ και 22 χρόνια;  

Πραγματικά δεν θέλω να το ζω άλλο όλο αυτό. Θέλω να φύγω. 
Νιώθω ότι πνίγομαι και φοβάμαι. 
Φοβάμαι πολύ. 


2 σχόλια:

  1. Γλυκούλα τη συγκεκριμένη ανάρτηση την είχα διαβάσει το καλοκαίρι από το κινητό και σου είχα απαντήσει στο βάιμπερ. Δε θα πω κάτι άλλο. Κράτα τα λόγια μου από εκείνη τη μέρα και μια λέξη ακόμη: υπομονή. όλα θα παν καλά <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα κράτησα όλα και πραγματικά σε ευχαριστώ για όλη μα όλη τη στήριξη που μου έδωσες για άλλη μια φορά <3

      Διαγραφή