Σας ευχαριστώ....

Και τι κάνεις όταν δεν μπορείς να συνέρθεις; Πώς το αντιμετωπίζεις; Νιώθω πολύ τυχερή. Τυχερή γιατί έχω δίπλα μου ανθρώπους που με νοιάζονται.
Και αυτή τη φορά αναφέρομαι για τους φίλους μου στην Καστοριά. Πριν μια εβδομάδα ανακάλυψαν τον τρόπο που αντιμετώπιζα τον τελευταίο καιρό την "κατάθλιψη" που περνάω. Τον τρόπο που δεν ήθελα κανείς να μάθει γι' αυτόν. Και την άκουσα για τα καλά. Και όχι άδικα. Έχουν απόλυτο δίκιο σε ότι και να μου είπαν.
Και το τελευταίο πράγμα που χρειάζομαι αυτό τον καιρό είναι να χάσω την εμπιστοσύνη τους και την φιλία τους. Δεν νομίζω πως θα το άντεχα.
Υποσχέθηκα λοιπόν ότι δεν θα το ξανακάνω. Όσο και να το "χρειαστώ" ή όσο και να το θελήσω δεν πρόκειται να το ξανακάνω.
Μου έδειξαν μια πλευρά που δεν μπορώ να δω. Τους απογοήτευσα. Πολύ. Και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να απογοητεύεις τους ανθρώπους που αγαπάς.
Γι' αυτό δίνω μια υπόσχεση. Όσο άσχημα και να γίνουν τα πράγματα δεν πρόκειται να το ξανακάνω. Δεν θα το ξανα-επιτρέψω.
Και δεν υπάρχουν αρκετά λόγια για να ευχαριστήσω αυτά τα άτομα. Είναι από τα πιο σημαντικά πρόσωπα στη ζωή μου. Δεν θα μπορούσα να είχα ευχηθεί για καλύτερους....
Είμαι πραγματικά ευγνώμων που τους έχω στο πλάι μου...