Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σήμερα και παρακάτω παραθέτω κάποια από τα αγαπημένα μου ποιήματα (μερικά είναι σε αποσπάσματα):


Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ’ τον εαυτό τους,
δαγκώθηκαν, στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα, γδαρθήκανε
σαν δυο ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μια στιγμή, αλλόφρονες, ματωμένοι,
βγάλανε μια κραυγή
σα ναυαγοί, που, λίγο πριν ξεψυχήσουν, θαρρούν πως βλέπουν φώτα,
κάπου μακριά.
Κι όταν ξημέρωσε, τα σώματά τους σα δυο μεγάλα ψαροκόκαλα
ξεβρασμένα στην όχθη ενός καινούργιου μάταιου πρωινού
Τάσος Λειβαδίτης, Έρωτας (απόσπασμα)


Άνθρωποι που δε γνώρισα ποτέ μού δώσαν το αίμα μου και ……τ’ όνομά μου
στην ηλικία μου χιονίζει, χιονίζει αδιάκοπα
μια κίνηση πάντα σα να ’θελα να προφυλαχτώ από ’να χτύπημα
δίψασα για όλη τη ζωή, κι όμως την άφησα
για ν’ αρπαχτώ απ’ τα πελώρια αγκάθια της αιωνιότητας,
η σάρκα μου ένας επίδεσμος γύρω απ’ το αυριανό μου τίποτα
κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει στον πόνο μου
εκτός απ’ τον ίδιο μου τον πόνο – είμαι εδώ, ανάμεσά σας, ……κι ολομόναχος,
κ’ η ποίηση σα μια μεγάλη αλήθεια που την ανακαλύπτεις ……ύστερ’ από χρόνια,
όταν δεν μπορεί να σου χρησιμέψει πια σε τίποτα.
Επάγγελμά μου: το ακατόρθωτο.
 Τάσος Λειβαδίτης, Αυτοβιογραφία από τη Συλλογή Σύμβολο Πίστεως

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Αποσπάσματα Τάσου Λειβαδίτη

Συγχώρα με, αγάπη μου - Τάσος Λειβαδίτης