Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

Φτερά




Δεν μιλούσε ποτέ για την ζωή της. Ξεστόμιζε μοναχά μισοτελειωμένες ιστορίες. Για θυμωμένους ωκεανούς και άγρια άλογα. Κάθε φορά που έριχνε μπόρα ταξίδευε έως την αγαπημένη της παραλία. Ξάπλωνε στην άμμο και προσποιούνταν πως έχει φτερά. Κολυμπούσε στα παγωμένα νερά και προσπαθούσε να πνίξει τον άδειο θυμό της. Μάταια. Όσο θυμό και αν ξερνούσε, έβγαινε από την θάλασσα, και άλλον τόσο συναντούσε. Τα αποτυπώματα των φτερών της στην άμμο, δεν την άφηναν να ξεχάσει πόσο απεγνωσμένα ήθελε να ξεφύγει. Για χρόνια, τα μάτια της έριχναν δάκρυα πάνω από δυο φτερά, που δεν θα φόραγε ποτέ για να πετάξει.

Πηγή: tumblr.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου