Ας άφηνες τουλάχιστον ένα ενθύμιο

Πυροτέχνημα. Ναι αυτό ήσουν, ένα πυροτέχνημα.

Έλαμψες στον ουρανό μου, κι έπειτα έτσι ξαφνικά όπως εμφανίστηκες, έτσι εξαφανίστηκες. Πριν προλάβω να σε χορτάσω, να σε γευτώ.

Ίσως έτσι είναι προορισμένο να συμβαίνει με τα όμορφα πράγματα, να κρατάνε τόσο λίγο, να μην μπορείς ποτέ να τα κάνεις ολόδικά σου για όσο θες, παρά μόνο για όσο θέλουν εκείνα.

Μόνο που δεν με είχες προειδοποιήσει ότι θα είχες ημερομηνία λήξης, κι ότι θα έφευγες με τα πρωτοβρόχια. Ούτε το τσιγάρο σου δεν πρόλαβες να καπνίσεις. Εκείνο που με τόση μανία ήθελα να σβήσεις γιατί με έπνιγε ο καπνός του, αλλά που τώρα σε κάθε γόπα του σε αποζητώ.

Η μνήμη έχει μυρωδιά κι εγώ ψάχνω το άρωμά σου σε κάθε δρόμο, σε κάθε στενό που περπατήσαμε μαζί. Ακόμη και τον ιδρώτα του έρωτά σου.

Ας άφηνες ένα ενθύμιο τουλάχιστον, για να μην νιώθω ότι όλο αυτό το έζησα μόνη μου. Πέρασες σαν άνεμος και με έκανες κομμάτια. Κατέστρεψες τα πάντα στο πέρασμά σου. Από ούριος έγινες Βαρδάρης , με πήρες και με σήκωσες.

Άλλα ξέρεις τι λένε. Οι φλόγες δεν σβήνουν με τον αέρα, γίνονται πυρκαγιές. Έτσι νιώθω για σένα. Όσο κι αν με φυσά η αδιαφορία σου εγώ μέσα μου καίγομαι, κι εσύ χορεύεις πάνω στα αποκαΐδια. Κάποτε όμως καήκαμε μαζί θυμάσαι; Δεν με προειδοποίησες ότι για σένα θα είμαι μια περιπέτεια την ώρα που εσύ για μένα γινόσουν έρωτας.

Κι όμως έχω ακόμη πάνω στο σώμα μου τα δακτυλικά σου αποτυπώματα. Το χειρότερο όμως είναι ότι τα έχω και στην ψυχή μου. Ανεξίτηλα σημάδια, αμοιχές που δεν σβήνουν.

Αν ήξερα ότι είναι το τελευταίο μας φιλί θα φρόντιζα να κρατούσε περισσότερο για να γευτώ για μια τελευταία φορά την γλύκα των χειλιών σου.

Αλλά ξέχασα.

Εγώ ποτέ δεν ήξερα τίποτα.

Ούτε καν γιατί έφυγες.

Κι ούτε θα μάθω ποτέ.

Πάντα εσύ ήσουν εκείνος που έβαζε τους όρους.

Κι εγώ το εκούσιο πιόνι σου.

Και τι δε θα’δινα όμως για άλλη μια παρτίδα.

Και τώρα; Έμεινα να βλέπω το δρόμο που με τόση μανία χάραξες πριν φύγεις και να κοιτάω τον ουρανό για να βρω κάποιο πυροτέχνημα που ίσως μοιάζει με το δικό σου.

Γιατί το ξέρω ότι δεν πρόκειται να ξανάρθεις στο δικό μου ουρανό.

Κι αυτό είναι ίσως το μόνο που ξέρω.





Πηγή: Pillowfights.gr