Φθινοπώριασε τελικά

Φθινοπώριασε ε; Μάλλον το πήρε περισσότερο σοβαρά από όσο έπρεπε. Και εντάξει εδώ στα βόρεια, πέρα από τις καταιγίδες δεν έχουμε ακραία φαινόμενα.

Αλλά στην Καλαμάτα; Ανεμοστρόβιλος, χαλάζι αρκετό, πολλές υλικές ζημιές αλλά ευτυχώς όχι τραυματίες.

Και με τις αστραπές και τα μπουμπουνητά, τη βροχή να χτυπάει στα παράθυρα και όλα σκοτεινά έξω, σε ωθεί να φτιάξεις ζεστό καφέ, να "χουχουλιάσεις" και να ακούς μουσική ή να λιώνεις στις σειρές.

Έλα όμως που η εξεταστική δεν λέει να τελειώσει. (Δύο μέρες, δύο μέρες, ΔΥΟ Μέρεες ! ) και πρέπει να διαβάσεις μαθήματα (δυστυχώς).

Πραγματικά έχω κουραστεί πάρα πολύ τη συγκεκριμένη περίοδο. Ανυπομονώ πώς και πώς να τελείωσει.

Δύο γεγονότα με στενοχώρησαν αυτές τις μέρες: 1. Το ότι πήγα να δω τους σπιτονοικοκυρηδές μου και πήγα πάλι στα γνωστά μου λημέρια, στο σπίτι μου ουσιαστικά (δεν μπήκα μέσα) και μου είπαν πως ακόμα δεν έχει ενοικιαστεί. ( ΜΗΝ ΤΟΛΜΉΣΕΤΕ ΤΟ ΑΚΟΎΤΕ; ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΌ ΜΟΥ! )

 &

2. Έμαθα για ένα τραγικό συμβάν που έγινε σήμερα στην Πάτρα. Κάποιοι νεαροί έπεσαν με το αυτοκίνητο μέσα στο λιμάνι της Πάτρας. Οι τρεις σώθηκαν, οι άλλοι τρεις πνίγηκαν. Και ανάμεσα στους τρεις που πνίγηκαν ήταν και μια συμμαθήτριά μου. Από το πρωί άκουγα για το συγκεκριμένο συμβάν αλλά κάποια στιγμή έπεσε στην αντίληψή μου ένα άρθρο που έλεγε τα ονόματα των παιδιών και πως η μία κοπέλα ήταν από την Καλαμάτα. Με το που διαβάζω το όνομά της σοκαρίστηκα. Μπορεί να μην είχα καμία επαφή με την κοπέλα αλλά όπως και να έχει με σόκαρε αυτό το γεγονός γιατί την ήξερα και είχαμε περάσει κάποια σχολικά χρόνια μαζί. Στο γυμνάσιο καθόταν ακριβώς από πίσω μου. Πόσο περίεργο είναι μερικές φορές...

Το καλό αυτής της ημέρας είναι ότι σήμερα ήμουν σε συνεχή επικοινωνία με τον κολλητό μου. Επίσης μου ανακοίνωσε πως δεν θα τον προλάβω στην Αθήνα  (BooM !) Και το δώρο σου καλέ μου πώς θα στο δώσω;;;
Ο καλός μου βέβαια μου έδωσε ώθηση να διαβάσω για ένα από τα δύο μαθήματα που δίνω αύριο.
Και το βράδυ μου στέλνει μήνυμα και μου λέει πως βγήκε το μάθημα που διαβάζαμε μαζί στο παράθυρο. Το αγαπημένο παράθυρο! Πραγματικά χωρίς αυτόν δεν υπήρχε περίπτωση να το περάσω με τόση θεωρία! Και τέλος μου λέει: " Μας έφερε γούρι που διαβάσαμε έτσι από την αρχή μαζί. Το Φλεβάρη όλα μαζί θα τα διαβάσουμε! "

Μου λείπει το βλαμμένο!

Θα περάσουν οι μέρες, δεν θα περάσουν;