30 SECONDS TO MARS

04.10.

Πώς μπορείς να περιγράψεις τη χαρά ότι πετάχτηκες σε κάποιον άλλο πλανήτη έστω και για μία-μιάμιση ώρα; 

Όχι όχι, δεν μιλάω για υπερβολές. Μιλάω για τη συναυλία των Thirty Seconds to Mars που κυριολεκτικά μας πέταξαν στον ουρανό και μας γύρισαν πίσω. 

Έτοιμες, πανέτοιμες για τη συναυλία, είπαμε να μη "στηθούμε" από το πρωί έξω από τη Μαλακάσα αλλά να πάμε κατά τις 5 η ώρα αφού μας ενημέρωσαν ότι θα βγουν κατά τις 10. Έτσι πήραμε το λεωφορείο για Μαλακάσα (ακριβώς πίσω από το σπίτι) και κατευθυνθήκαμε για εκεί.

Εκεί συναντήσαμε κάποιες άλλες φίλες όπου και καθίσαμε μαζί στο γρασίδι για μπύρες και τσιγάρα σε σχετικά κοντινή απόσταση (αν εξαιρέσεις τους vip που είχαν τις μπροστινές θέσεις). 

Κατά τις 8 αφού πιαστήκαμε να καθόμαστε, σηκωθήκαμε και περιμέναμε να περάσει λίγο η ώρα καθώς χορεύαμε στους ρυθμούς της μουσικής που είχε βάλει το πάρκο. 

9:45 η ώρα και κάνει είσοδο το ανατριχιαστικό κομμάτι O Fortuna . 

Φωνές, μια έντονη ατμόσφαιρα επικρατούσε και δεν ξέραμε αν αυτό που θα ακολουθήσει ήταν κάποιο (μέταλ ) συγκρότημα ή μια φαντασμαγορική είσοδος των Thirty Seconds.

Και ακούγονται οι πρώτες νότες από το Up in the Air. Ένα ολόκληρο πάρκο κραυγάζει και το TerraVibe σείεται ολόκληρο με την είσοδο του αγαπημένου Jared Leto.

Η ανατριχίλα μου δεν περιγράφεται. Το μυαλό μου είχε φύγει για το διάστημα. Συγκεκριμένα; Για τον Άρη! 

Σε όλα τα τραγούδια τραγουδούσα με όλη τη δύναμη της φωνής μου. Ο ίδιος βγήκε στα λευκά, από τις πρώτες του λέξεις ήταν ΣΠΑΝΑΚΟΠΙΤΑΑΑ (σαν χορτοφάγος που είναι! ),  μας ευχαρίστησε για την παρουσία μας και για την προσφορά της Ελλάδας στον κόσμο. Για την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, τη δημοκρατία μας. Για τα πράγματα που εμείς έχουμε ξεχάσει σε αυτή τη χώρα. Για τα πράγματα που αυτός νιώθει ευγνωμοσύνη και όπως είπε, όλοι είναι εκεί που είναι χάρη στην Ελλάδα. 

Μας μίλησε για την αγάπη του γι’ αυτή τη χώρα, για την Ελληνική Μυθολογία που τόσο λατρεύει, για τον αδερφό του τον Shannon ο οποίος δεν κατάφερε να έρθει, του αφιερώσαμε το City of Angels όμως και μας είπε πως ανυπομονεί για την επόμενη φορά που θα ξανάρθει ο Shannon. 

Επίσης, μας είπε μια ιστορία για την πολιτική της Αμερικής, ένα αντίστοιχο περιστατικό με περιπτώσεις της ΧΑ στη χώρα μας και πως απορούσε που το αντίστοιχο κόμμα πήρε τόσους ψήφους μετά από όσα έγιναν. 

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε σε μια εκδήλωση που θα γίνει στο Παρίσι το Δεκέμβρη με θέμα την προστασία του περιβάλλοντος και βγάλαμε βίντεο (τραβώντας και εμάς με την κάμερα) για το ότι στηρίζουμε το έργο αυτό και είπε πως θα το προβάλει σε εκείνο το συνέδριο. 

Μας «τρόλαρε» για τον τίτλο του νέου άλμπουμ καθώς περιμέναμε να ακούσουμε όνομα και αντί για απάντηση στην ερώτηση: “ξέρετε πώς θα ονομάζεται;” Πήραμε την απάντηση: “I don’t know yet”.

Αφού τραγούδησε κάποια από τα αγαπημένα κομμάτια, στη συνέχεια μας ρώτησε τι θέλουμε εμείς να ακούσουμε, έπιασε την κιθάρα του, βγήκε στο μπροστινό μέρος της σκηνής και τραγούδησε μόνο με την υπόκρουση της κιθάρας δύο από τα πολύ-αγαπημένα τραγούδια !

Καλή τύχη είχαν για αρχή δύο παιδιά από τους vip, όπου ο πρώτος έγραψε γράμμα γι’ αυτόν και το διάβασε πάνω στη σκηνή και στη συνέχεια του ζήτησε να ανέβει επάνω και να βγάλουν μια selfie (Τυχερέ Στέλιο! ) και μια άλλη κοπέλα που ανέβασε και της ζήτησε να καθίσει πάνω στη σκηνή και να παρακολουθήσει από εκεί τη συναυλία.

Πετάχτηκαν μπαλόνια, κομφετί (It's a paraaadee!!!) - ένα σωρό χαρτάκια και τέλος ανέβασε ένα σωρό vip πάνω στη σκηνή για το κλείσιμο της συναυλίας. Και τι καλύτερο κλείσιμο θα μπορούσε να έχει αυτό το ταξίδι από το τραγούδι Closer to the edge με την υπόσχεση “One day maybe we’ll meet again” . Αλλά το maybe έγινε σίγουρο και μας επιβεβαίωσε ότι θα ξαναεπισκεφτεί τη χώρα μας στο επόμενο tour. 

Πέρασαν μέρες από αυτή την εμπειρία και όμως δεν νομίζω ότι θα καταφέρω να την ξεχάσω ποτέ! Ήταν μία από τις ομορφότερες στιγμές της ζωής μου και μια από τις καλύτερες εμπειρίες ! 

Οι Thirty Seconds to Mars ήρθαν στην Ελλάδα και έκαναν ένα ολόκληρο πάρκο να παραλύει και να ταξιδεύει σε άλλα μέρη…

Σας ευχαριστούμε!