Που γεννιούνται μέσα στην κατάθλιψη και το κρύο.
Που θερμαίνονται μόνο με φιλιά.
Που τα ρούχα, βγαίνουν για άλλους λόγος.
Που η ομορφιά βρίσκεται στα λαμπερά μάτια και τα αναψοκοκκινισμένα μάγουλα, όχι στα λιγοστά ρούχα και στα “ωραία” σώματα.
Που μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας, δημιουργούν χαμογέλα και γέλια ελεύθερα.
Που κάνουν το γκρίζο της κάθε άχρωμης πόλης, να μην χρειάζεται τον ήλιο του καλοκαιριού.
Που ακόμη και μέσα κρύα, εκείνοι βρίσκουν τρόπο να παραμείνουν ζεστοί.
Κάνεις μας δε μίλησε για τους χειμερινούς έρωτες...την τελευταία μέρα του χειμώνα...
Πηγή: Ανθρωπάρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου