Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Back




Και επέστρεψα στην Καλαμάτα μετά από τέσσερις μήνες. Δεν μπορώ να πω ότι μου έλειψε πέρα από τις παρέες μου και τους δικούς μου. 

Φέτος η χρονιά είναι διαφορετική και δεν ήθελα να επιστρέψω. Περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Ίσως γιατί περνάω τόσο καλά επάνω που δεν μου κάνει αίσθηση να έρθω εδώ και να "σπαταλήσω" χρόνο στον υπολογιστή μου κτλ.

Βέβαια το Σάββατο το απόγευμα- βράδυ που ήμουν σπίτι, μετά από ένα 12ωρο σχεδόν ταξίδι, έφαγα, έκανα μπάνιο και έπειτα, έκλεισα δεκάωρο ύπνου. Ποιος; Εγώ; Βέβαια φταίνε όλα αυτά, φταίει και ότι την τελευταία εβδομάδα έχω κοιμηθεί σύνολο 8 ώρες και τις 6-7 μέρες.

Χθες βγήκα με τις παρέες μου, αν και δεν τους είδα όλους αλλά είδα τους πιο κοντινούς μου. Βέβαια το ξέρω πως θα βαρεθώ σιγά σιγά εκτός αν βρω πράγματα να απασχολούμε. Ξέρω πως δεν περνάω το ίδιο όπως περνάω επάνω. Είναι δεδομένο αυτό. 

Άσε που εδώ είσαι σε μια εγρήγορση ότι θα δεις άτομα που δεν θες να δεις και θέλεις να αποφύγεις. Όπως και έγινε χθες. 

Είδα την πρώην-κολλητή μου και ήρθε με χαιρέτησε και με ρώτησε πότε κατέβηκα και κανα δυο άλλες βλακείες. Και έπειτα έφυγε γιατί την περίμεναν. Αλλά αυτή τη φορά δεν έγινε αναφορά σε καμία από τις δύο πλευρές για να βρεθούμε και να κανονίσουμε. 

Εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να το έκανα και ευτυχώς δεν το έκανε ούτε αυτή. Ποιο το νόημα άλλωστε; Δεν έχω να πω τίποτα μαζί της. 

Ίσως ακούγονται σαν κακίες όλα αυτά, αλλά έσπασα, στεναχωρήθηκα και έσπαγα το κεφάλι μου στον τοίχο για να βρω για ποιο λόγο έφταιξα και με ξέκοψε έτσι. Αλλά όπως κατάλαβα, δεν φταις εσύ πάντα για την συμπεριφορά των άλλων. Ο καθένας κάνει την επιλογή του. Και ας μένει να λούζεται τις συνέπειες αυτών. Δεν θέλω να γυρίσω πίσω γιατί πιστεύω πως δεν υπάρχει καν λόγος να το κάνω. Πιστεύω πως πλέον έχουμε αλλάξει και οι δύο τόσο πολύ που δεν έχουμε τίποτα μα τίποτα κοινό. 

Εξάλλου οι άνθρωποι που θέλουν να μείνουν δίπλα μου, μου το απέδειξαν πολλές φορές. Και στις καλές μου και στις χειρότερες στιγμές της ζωής μου. 

Τέλος πάντων για να κλείσω, ελπίζω να κυλήσουν ομαλά οι μέρες των διακοπών των δικών σας αλλά και των δικών μου. 

4 σχόλια:

  1. Στο είχα πει ότι 4ο έτος δεν θα ξεκολλάς με τίποτα από το μέρος που σπουδάζεις αλλά δε με πίστευες! Χαχαχαχαχαχα :Ρ
    Εγώ 4ο έτος έφυγα από την Κομο για Χριστούγεννα -αν έχεις το Θεό σου!- 22 Δεκέμβρη!!! Παρόλο που ήταν άδεια η πόλη, δεν μπορούσα να ξεκολλήσω. Η ιδέα και μόνο ότι ήταν η τελευταία χρονιά στο σπιτάκι μου, ήταν αρκετή για να με κάνει να περάσω μερικές ακόμη μέρες μέσα σ' εκείνους τους τοίχους...

    Λοιπόν, σου εύχομαι Καλά Χριστούγεννα κι Ευτυχισμένο το Νέο Έτος, με 2015 ευχές για υγεία, αγάπη & ευτυχία! Να έχεις μια χρονιά γεμάτη "δημιουργία" και χαμόγελα κι ό,τι σε πόνεσε να κλειδωθεί στο πιο σκοτεινό και σκονισμένο συρτάρι του μυαλού σου και να χαθεί στη λήθη! ;)

    ΥΓ Γι' άλλη μια φορά υπέροχη η νέα διακόσμηση στο μπλογκ ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ισχύει! Αφού επόμενη από Θεοφάνεια αποφάσισα να επιστρέψω... Το συντομότερο δυνατό δηλαδή! χαχα
      Αχχχ σε καταλαβαίνω βρε Λιζάκι! Να δω τι θα κάνω αργότερα....

      Εύχομαι και σε σένα μια πολύ καλή χρονιά, με υγεία πολλές επιτυχίες και πολλά πολλά χαμόγελα και όμορφες στιγμές <3

      Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου για άλλη μια φορά Λιζάκι!!!


      Αχχχ χαίρομαι πάρα πολύ που σ' αρέσει <3

      Διαγραφή
    2. Κι εγώ εκείνη τη χρονιά γύρισα Κομο 07/01 :Ρ
      Και να μου το 'λεγαν στο 1ο έτος δεν θα το πίστευα!

      Ευχαριστώ πολύ γλυκούλαα <3

      Διαγραφή
    3. Αχαχαχα...αφου ολοι οταν με ρωτούσαν μου ελεγαν: νωρις νωρις εσυ ε? :p

      Διαγραφή