Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Δεν σου αξίζω



Έλεγα πως δεν θα ξαναγράψω για σένα άλλο γράμμα. Πώς ήταν το τελευταίο. Ξέρεις τι όμως; Το γράμμα αυτό αξίζει να το γράψω. Όχι για σένα αυτή τη φορά. Για μένα και μόνο.

Πέρασαν δύο χρόνια. Δύο χρόνια από τότε που έκανα κακό στον εαυτό μου. Και τόσα χρόνια κατηγορούσα εμένα. Έκανα τον εαυτό μου να σκεφτεί πως ήμουν λίγη. Πως δεν ήμουν αρκετή. Όχι για σένα. Αλλά για οποιονδήποτε ήταν δίπλα μου. 

Και ευτυχώς για μένα ήταν αρκετοί άνθρωποι δίπλα μου και όχι μόνο με έκαναν να πιστέψω πως είμαι αρκετή, αλλά με αγάπησαν. Και μου έδωσαν πραγματική αγάπη. Όχι σαν τις δικές σου πουστιές. Και ξέρεις τι με κατάφεραν να κάνω; Να αγαπήσω τον εαυτό μου μέσα από τα μάτια τους. Γιατί ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ και με στήριξαν χωρίς χαζές δικαιολογίες. 

Και το κακό της υπόθεσης ξέρεις ποιο είναι;  Ότι καθόμουν και περίμενα ένα μήνυμά σου. Ή έστω ένα γεια και μια κουβέντα όταν βρισκόμασταν στο ίδιο μαγαζί. Πόσο μάλλον στην ίδια παρέα. Και μετά από μισό χρόνο ήρθαν πάλι καινούριες δικαιολογίες. 

Βέβαια, έμαθα να σε δικαιολογώ. Δεν θα το κάνω όμως πια. Γιατί αποδείχτηκε πως όποιος θέλει να είναι εκεί το καταφέρνει ακόμα και από μακριά. 

Εσύ όμως δεν ήθελες εμένα. Γιατί αν ήθελες να με κρατήσεις θα το έκανες. Ήθελες καλοπέραση και στην πρώτη δυσκολία το έβαλες στα πόδια. Ήθελες κάτι εύκολο. Δεν ήθελες εμένα. Γιατί αν με ήθελες θα καθόσουν να παλέψεις. Θα ήσουν εκεί.

Θυμάσαι τι μου είπες πριν έναν περίπου χρόνο; Ότι αν ήσουν στη θέση μου θα σε μισούσες. Και τότε σε δικαιολόγησα. Δεν θα το κάνω όμως πια και ξέρεις γιατί; Γιατί δεν το αξίζεις.

Έχω μάθει να εκτιμώ τον εαυτό μου περισσότερο και ξέρω ότι δεν μου αξίζεις. Όσο και αν σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμα, δεν μου αξίζεις. 

Ίσως και να έπρεπε να σε είχα μισήσει. Γιατί η συμπεριφορά σου απέναντί μου ήταν αισχρή. Δεν μου άξιζε κάτι τέτοιο από τη στιγμή που σου είχα φερθεί με τον καλύτερο τρόπο.

Μου αξίζει κάτι πολύ καλύτερο από τις φθηνές σου δικαιολογίες, τα άσκοπα τηλεφωνήματα όταν δεν είχες με τι άλλο να ασχοληθείς (μεταξύ μας τώρα δεν το έκανες από ενδιαφέρον) και όλες τις άλλες μαλακισμένες συμπεριφορές σου. 

Υπήρχαν άνθρωποι δίπλα μου που πίστεψαν σε μένα, στάθηκαν και στέκονται ακόμα δίπλα μου. Με αγαπούν πραγματικά και μου το αποδεικνύουν καθημερινά. 

Δεν ξέρω αν θα ξεπεράσω ποτέ αυτό το συναίσθημα που νιώθω για σένα. Αυτή τη στιγμή όμως ταυτόχρονα νιώθω μίσος, θυμό, παράπονο. Όλα μαζί. Το μόνο σίγουρο είναι πως αν ποτέ μου χτυπήσεις την πόρτα δεν θα έχεις την ίδια αντιμετώπιση. Και ούτε θα επιδιώξω να σε χαιρετήσω ακόμα και αν ξαναβρεθούμε στην ίδια παρέα. Γιατί να το κάνω άλλωστε; 

Δεν μου αξίζεις. 

Ναι σου έδωσα αγάπη και είδα τι πήρα. Δεν ξέρω καν αν πιστεύω όλα αυτά που μου 'χες πει. Δεν ξέρω πλέον αν ήμουν απλά ένα παιχνιδάκι για να περάσεις την ώρα σου. Όπως ο σκύλος που θάβει το κόκκαλο στο χώμα μέχρι να ξαναβρεί όρεξη να παίξει. Εξάλλου είδα που διατυμπανίζεις τη σχέση σου στους φίλους σου λέγοντας πόσο την αγαπάς και με την πρώτη ευκαιρία βρίσκεις κάποια άλλη να απασχολήσεις την ώρα σου. 

Είσαι ένα μίζερο ανθρωπάκι πραγματικά. Λυπάμαι. Δεν ήσουν έτσι όταν σε γνώρισα. Ή μου έριξες τόση στάχτη που πίστευα πως είσαι καλύτερος άνθρωπος. Χόμπι σου είναι τελικά να παίζεις με τα συναισθήματα των άλλων. Απλά για δικό σου συμφέρον. Ίσως και για την αυταρέσκεια σου και τον  εγωισμό σου. 

Σε αγάπησα. Και εσύ τα πέταξες όλα στα σκουπίδια. Για μια γαμημένη απόσταση. Και δεν προσπάθησες. Πρέπει να παραδεχθείς πως όλη η προσπάθεια σε αυτή τη σχέση ήταν δική μου. Εγώ πάσχιζα να κρατήσω αυτό που έχουμε ζωντανό. Εσύ έψαχνες τρόπο διαφυγής. Από την αρχή. Μόνο που ήμουν τόσο τυφλή από έρωτα που δεν το έβλεπα. Και σαν κερασάκι στην τούρτα, δημιούργησες μια τόσο απαίσια συμπεριφορά απέναντί μου που πάντα έβρισκες έναν τρόπο να τη δικαιολογείς. Να ξέρεις για μένα οι δικαιολογίες έχουν τελειώσει. 

Ένα πράγμα θα κρατήσω και θα σου επαναλάβω από αυτά που μου είχες πει: Πως είμαι από τους καλύτερους ανθρώπους που έχεις γνωρίσει. Φρόντισε να το αναλογιστείς αυτό και να καταλάβεις τι έχασες και τι δεν πρόκειται να αποκτήσεις ποτέ ξανά. 

Καλά να περνάς & μακριά από μένα…


10 σχόλια:

  1. Γλυκούλα μου δε φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που σε βλέπω επιτέλους να θυμώνεις, να κατηγορείς.. Αυτό σημαίνει ότι προχωράς. Ότι έχεις περάσει -επιτέλους- στο επόμενο στάδιο. Ότι είσαι έτοιμη να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να βάλεις την επιβίωσή σου πάνω απ' όλα. Να επιρρίψεις ευθύνες. Πίστεψε με, από αυτή τη διαδικασία μόνο κερδισμένη μπορείς να βγεις. Βγάλε στο θυμό σου όλα σου τα απωθημένα, ξέσπασε για τα πάντα. Και μόλις ξαλαφρώσεις, όταν ο θυμός δεν έχει τίποτα πια να σου προσφέρει, απλώς προχώρα στην επόμενη αντίδραση. Σου εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσεις να προχωράς μπροστά και να το ξεπερνάς <3

    Υ.Γ. αυτό το τραγούδι είναι η μισή μου εφηβεία <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου Λίζα! Τα σχόλια σου ή θα φέρουν ένα χαμόγελο στα χείλη μου ή ένα δάκρυ στα μάτια μου! Το θέμα είναι ότι τα σχόλιά σου πάντα θα με κάνουν να αισθανθώ καλύτερα και πιο σίγουρη για τον εαυτό μου!!!
      Σ' ευχαριστώ για όλα <3 <3 <3

      Αχχ αυτό το τραγούδι! Ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να μην το ακούω <3

      Διαγραφή
    2. Να νιώθεις σίγουρη για τον εαυτό σου. Τα πας πολύ καλά, στο υπόσχομαι <3

      Παλιά, καλή Αβρίλ ρε φίλη τι να λέμε τώρα...κλασικές αξίες

      Διαγραφή
    3. Σ' ευχαριστώ πολύ Λιζάκι. Να σου πω την αλήθεια είχα ανάγκη να το γράψω και με έπιασε στο ταξίδι στην Καστοριά και το έγραψα... Έβγαλα στο λεωφορείο χαρτί και άρχισα να γράφω χωρίς να το σκέφτομαι. Απλά έβγαιναν οι λέξεις από μόνες τους...

      Αυτή η Αβρίλ είναι κλασσική!!!! Ισχύει...

      Διαγραφή
    4. Πόσες φορές το έχω κάνει κι εγώ αυτό...να πλημμυρίζεις από λέξεις και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βγάλεις χαρτί και να γράψεις -όπου κι αν βρίσκεσαι εκείνη τη στιγμή...
      Καλά έκανες και τα έγραψες..όταν γράφεις πετάς το δηλητήριο στο χαρτί και η ψυχή σου καθαρίζει. Το είχες ανάγκη <3

      Διαγραφή
    5. Ακριβώς αυτό! Και να μην έχεις χαρτί ανοίγεις ένα μήνυμα στο κινητό και αρχίζεις. Απλά πρέπει να βγουν οι λέξεις από μέσα σου.
      Ναι, η αλήθεια είναι αυτή. Το είχα πάρα πολύ ανάγκη. Αφού φοβήθηκα ότι δεν θα μου έφτανε το χαρτι :P

      Διαγραφή
    6. Πόσες φορές μου έχει συμβεί κι εμένα...Ρε συ τις προάλλες περπατούσα στο δρόμο πηγαίνοντας προς τη δουλειά κι είχα ανοιχτό τετράδιο κι έγγραφα. Αμάξι να με πατούσε χαμπάρι δε θα 'παιρνα :Ρ

      Διαγραφή
    7. Χαχαχαχαχαχα...ρεεε το κάνω και εγώ σε άκυρα σημεία τελείως...Την άλλη φορά μου είχε έρθει τίτλος για άρθρο και βρήκα μια απόδειξη στην τσέπη μου και έγραψα επάνω χαχαχαχααααχαχαχαα...

      Είμαστε για δέσιμο <3

      Διαγραφή
    8. Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχα νταξ σαν κι εμένα κι εσύ, με το γράψιμο το έχουμε τερματίσει..ακόμη και σε μπαρ είχα βγάλει μια φορά κινητό να γράψω κάτι :Ρ
      σε αποδείξεις ομολογώ δε γράφω, αλλά φταίει και που τις μαζεύω για τη φορολογική μου δήλωση :Ρ

      Διαγραφή
    9. Χαχαχαχαχαχαχα αμα αρχίζω να τις μαζεύω και εγώ ή θα με βρίζει ο λογιστής ή δεν ξέρω και εγώ τι :P

      Διαγραφή