Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016

Υπο-σημείωση


Δεν ξέρω γιατί σε σκέφτηκα. Όχι όχι. Δεν αναπόλησα στιγμές μας. Αυτά τα γαμημένα όνειρα φταίνε για όλα. Βασικά όχι, φταίει που είδα έναν που σου έμοιαζε απίστευτα σήμερα στο δρόμο.
Ίσως αυτό με επιρρέασε εξαρχής.

Δεν αξίζει να σου γράψω όμως. Απλά ένιωσα να αφήσω ένα μικρό σημείωμα. Ένα σημείωμα που εννοεί όσα θα πει. Που εννοεί ότι σε έχω ξεπεράσει και ας υπήρξες ένα μεγάλο κομμάτι της ζωή μου.

Που εννοεί ότι σε μισεί που δεν ήσουν δίπλα μου στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Και που ίσως δεν θα στο συγχωρήσω ποτέ.

Και πόσο σιχαίνομαι που ζούμε σε τόσο μικρή πόλη. Και που πρέπει να σε βλέπω συνέχεια μόλις κατεβαίνω. Και ναι, μην κάνεις ότι δεν ξέρεις ότι κέρασες την παρέα μου τις προάλλες που ήρθαν στο μαγαζί του παππού σου.

Fuck off!

Όχι όχι! Δεν έχει νόημα να θυμώνω για χάρη σου. Απλά ήθελα να γράψω αυτό το σημείωμα για να φύγει από μέσα μου. Όπως κάνω τόσο καιρό τώρα.
Και θα συνεχίσω τη ζωή μου.

Άντε στο διάολο τώρα...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου