Και πότε θα λυθεί αυτός
ο κόμπος στο στομάχι; Είναι άραγε άγχος, πίεση ή στεναχώρια;
Δεν μπορώ να καταλάβω
πια. Το μόνο που ξέρω είναι ότι θελω να σταματήσει. Αυτό μαζί με τις σκέψεις
που ζαλίζουν το κεφάλι μου. Μία χτυπάει το ένα, μία το άλλο. Τις περισσότερες
φορές μαζί.
Λες και δεν είναι αρκετό
να τρέχουν μονίμως οι "δαίμονες" μέσα στο μυαλό μου, να μονολογούν
και να με "μειώνουν" τόσο πολύ, έχω και αυτό το απαίσιο σφίξιμο στο
στομάχι που το μόνο που θέλω είναι να σταματήσουν όλα.
Δεν αντέχω. Νομίζω θα
εκραγώ. Ή θα τρελαθώ τελείως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου