Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Αυτό και τίποτα άλλο....

Ίσως… Ίσως κάποτε να είμαστε μαζί. Να πηγαίνουμε βόλτες, να με κρατάς αγκαλιά όλο το βράδυ… Να μου λείπεις μόνο όταν κοιμάμαι. Να μου λες ότι με αγαπάς, να το βλέπω, να το νιώθω. Να σε αγγίζω όποτε θέλω. Να με φιλάς λες και δεν υπάρχει αύριο. Να γελάμε, να λέμε αστεία, να τσακωνόμαστε και να κλαίω και εσύ να μην θες να τσακωνόμαστε άλλο. Να μην υπάρχει απόσταση ανάμεσά μας. Να μην υπάρχει πόνος. Μόνο αγάπη. Να μην μπορεί κανένας να μας χωρίσει. Να μας βλέπουν οι φίλοι και να χαμογελάνε. Να μην μπορούν να καταλάβουν αν είμαστε ζευγάρι ή κολλητοί. Να μην έχει σημασία. Να είμαστε ευτυχισμένοι. Να μην κλαίω κάθε βράδυ. Να μπορώ να σου δείχνω πόσο σ´ αγαπάω όχι με λέξεις αλλά με πράξεις. Να έρχομαι σπίτι σου για να σου πω ότι μου έλειψες. Να σου λέω ένα πρόβλημα και εσύ να γελάς και να μου λες “άραξε” και εγώ να νιώθω καλύτερα. Να μην με νοιάζει τίποτα. Να μην με φοβίζει τίποτα. Να έχω εσένα δίπλα μου. Αυτό και τίποτα άλλο.”

Πηγή: http://neverendingnightmarec.tumblr.com/post/68462238325 (smile-cause-someone.tumblr.com)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου