Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Αναμνήσεις....

Και αν σου δινόταν η ευκαιρία να αφαιρέσεις όλες σου τις κακές αναμνήσεις; Όλες αυτές που σε πλήγωσαν; Θα το έκανες; Θα έσβηνες για πάντα από τη μνήμη σου καταστάσεις και πρόσωπα που σε "κατέστρεψαν"; Καταστάσεις που σε έκαναν να νιώθεις μίζερος για μέρες ή ακόμα και για μήνες; Πού ότι και να έκανες, όση προσπάθεια και να έβαζες δεν μπορούσες να επανέλθεις;

Πρόσωπα που ήταν δίπλα σου και τα έχασες; Που σε πρόδωσαν, σε εγκατέλειψαν ή απλά έφυγαν από τη ζωή σου;

Θα άφηνες όλες αυτές τις αναμνήσεις να χαθούν για πάντα από τη μνήμη σου;
Προσωπικά δεν θα συμφωνούσα ποτέ με κάτι τέτοιο. Λένε πώς ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Ίσως δεν μπορείς να το δεις ακόμα. Ίσως αργήσεις πολύ να το δεις, αλλά κάποια μέρα θα το καταλάβεις. Θα καταλάβεις πως ότι σε πλήγωσε σε έκανε αυτό που είσαι σήμερα.

Αν επιτρέπαμε να διαγραφούν από το νου μας καταστάσεις και πρόσωπα που μας πλήγωσαν, θα συνεχίζαμε όλη μας τη ζωή κάνοντας συνεχώς τα ίδια λάθη που μπορεί και να μη βρίσκαμε ποτέ το σωστό για εμάς. Θα την "ξαναπατούσαμε" δεύτερη, τρίτη και ένας Θεός ξέρει πόσες φορές ακόμα.

Αν επιτρέπαμε να ξεχάσουμε το χαμό ενός προσώπου ίσως και να ξεχνούσαμε τελείως το πρόσωπο από τη ζωή μας. Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ άσχημο.

Γι' αυτό και οι δυσκολίες υπάρχουν στη ζωή μας για να μας βοηθούν να γινόμαστε καλύτεροι, πιο δυνατοί και να βάζουμε στοίχημα με τον εαυτό μας πώς ότι και αν γίνει θα το ξεπεράσουμε.
Όσο άσχημες και αν είναι οι αναμνήσεις μας, αυτές αποτελούν τον ίδιο μας τον εαυτό. Και χάνοντας τες χάνουμε το ίδιο μας το είναι.

6 σχόλια:

  1. "Όσο άσχημες και αν είναι οι αναμνήσεις μας, αυτές αποτελούν τον ίδιο μας τον εαυτό. Και χάνοντας τες χάνουμε το ίδιο μας το είναι."
    Αυτό ακριβώς ετοιμαζόμουν να σου γράψω, πως δηλαδή οι αναμνήσεις -καλές και κακές- είναι που χαρακτηρίζουν όλη μας την ψυχοσύνθεση. Είναι ένα σημείο αναφοράς, μέσο αυτοπροσδιορισμού. Από τα όμορφα αντλείς δύναμη κι από τα άσχημα μαθαίνεις να τη χρησιμοποιείς.

    Από την άλλη, όσο άσχημες κι αν είναι οι μνήμες μας, φαντάζεσαι μια ωραία πρωία να σηκωθούμε κι όλα μέσα στο μυαλό μας να είναι "tabula rasa"; Να μην ξέρεις ποιος είσαι, πού οδεύεις, τι ονειρεύεσαι.. Ένας άγραφος πίνακας. Φαντάζει απαίσιο συναίσθημα.
    Καλύτερα να μαθαίνει κανείς να ζει με αναμνήσεις που πονάνε, παρά χωρίς καθόλου μνήμη. Άλλωστε, έρχεται κάποια στιγμή που όλα περνάνε. Κι αν δεν έχεις ξεχάσει αυτό που συνέβη, παύει να σε πονάει, σταματάς να το σκέφτεσαι. Ίσως μάλιστα νιώθεις σαν το έζησες σε μια άλλη ζωή, πολύ μακρινή.
    Δεν ξεπερνάμε κάτι όταν το ξεχνάμε, μα όταν μαθαίνουμε να ζούμε με τη μνήμη του χωρίς να πονάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς Λίζα μου. Θεωρώ πως χάνεις τον ίδιο σου τον εαυτό αν ξεχάσεις τις αναμνήσεις σου είτε καλές έιτε άσχημες. Τρέμω και μόνο στην ιδέα όταν γεράσω να πάσχω από άνοια και να μην θυμάμαι. Και μόνο που το σκέφτομαι τρελαίνομαι....

      Διαγραφή
    2. Νομίζω πως είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί. Ο παππούς της κολλητής μου είχε Αλτσχάιμερ κι ήταν πολύ άσχημο(εγώ μάλιστα τον γνώρισα στα τελευταία στάδια). Τον έβλεπα και πραγματικά αναρωτιόμουν πως θα ένιωθε στην αρχή, που ακόμη καταλάβαινε τι του συνέβαινε.
      Μπορεί να μετανιώνω για κάποια πράγματα που έζησα, αλλά και μόνο που έχω την ανάμνηση τους νιώθω αμέσως πιο δυνατή γιατί τα ξεπέρασα:)

      Διαγραφή
    3. Είχα γνωρίσει και εγώ μια γιαγιά με Ατσχάιμερ. Και ένιωθα τόσο άσχημα γι' αυτήν. Και ευχήθηκα ποτέ να μην περάσω κάτι τέτοιο. Θεωρώ ότι είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα να σου συμβεί κάτι τέτοιο.
      Ότι και να μετανιώσουμε είναι η ζωή μας. Χωρίς τις επιλογές μας δεν θα είμασταν οι ίδιοι....

      Διαγραφή
    4. Είναι πραγματικά απαίσιο. Και για σένα που βυθίζεσαι αργά στο σκοτάδι και για τα αγαπημένα σου πρόσωπα που πρέπει να το ζήσουν αυτό μαζί σου..

      Διαγραφή
    5. Ακριβώς! Δεν θα ξεχάσω αυτό που χε πει ο μπαμπάς μου πριν λίγα χρόνια, που δεν τον είχε αναγνωρίσει ο παππούς μου πάνω στη σύγχυσή του, που είχε αρχίσει να τα χάνει....
      "Είναι τόσο άσχημο πράγμα να μην σε αναγνωρίζει ο ίδιος σου ο πατέρας"... Μου έχει μείνει αυτό που είχε πει. Και τον είχα νιώσει πάρα πολύ όταν το είχε πει αυτό.....

      Διαγραφή