Επιστροφή

Επιστροφή στην Καστοριά σήμερα. Ανέβηκα στο αεροπλάνο για Θεσσαλονίκη την Παρασκευή το μεσημέρι και αποφάσισα να μείνω μέχρι σήμερα εκεί. Σήμερα λοιπόν επέστρεψα σπίτι, μένοντας για πρώτο βράδυ μετά από 3 εβδομάδες μόνη μου.
Οι διακοπές μου στην Καλαμάτα μπορώ να πω πως ήταν όμορφες και αρκετά διαφορετικές. Είχαν διάφορα μέσα: Βόλτα στο χωριό το Πάσχα, πέρασα πολύ χρόνο με τους δικούς μου, βόλτα με ποδήλατα, βόλτα στη παραλία, παγωτά, φαγητά, βόλτα με το αυτοκίνητο κτλ κτλ κτλ....

Μια εβδομάδα πριν, έφευγε η φίλη μου για Πάτρα και έτσι βγήκαμε το Σάββατο το βράδυ για ποτό, στην ταράτσα ενός ξενοδοχείου και ήπιαμε το πρώτο μας Κοκτέιλ (ναι, ναι, πολύ νωρίς καλωσορίσαμε το καλοκαίρι) και μετά πήραμε το αυτοκίνητο και "τρέξαμε" να προλάβουμε την κουζίνα ενός από τα αγαπημένα μας μαγαζιά όπου φάγαμε Burgerάκια, μικρά σαν καβουροπάτες (έτσι μ' αρέσει να τα αποκαλώ...). Στη συνέχεια πήραμε το αυτοκίνητο, βάλαμε τη μουσική που μας αρέσει και περάσαμε όλη την παραλία της Καλαμάτας και αποφασίσαμε να βγούμε στα περίχωρα προς το λεγόμενο "Ακρογιάλι" που είναι πιο έξω, παραλιακή πάλι περιοχή. Στο συγκεκριμένο σημείο βέβαια μου ήρθαν διάφορες αναμνήσεις με τον Κ., από πέρυσι το καλοκαίρι όπου είχαμε βγει την πρώτη μας φορά εκεί. Όμως εκείνη η βραδιά ήταν πάρα πολύ όμορφη. Περάσαμε πολύ ωραία!

Την παραμονή της Πρωτομαγιάς έτρεχα με τον μπαμπά για κάτι δουλειές που ήθελε να κάνει και τον βοήθησα και στο μαγαζί και στη συνέχεια πήγα για καφέ στην παραλία. Φεύγοντας από εκεί, πέρασα από το φυτώριο που είναι κοντά στο γυμνάσιο και στο λύκειο που πήγαινα και πήρα δύο γλάστρες με λουλουδάκια: Μία για τη μαμά & μία για να την αφήσω στο εκκλησάκι του Σ. Έτσι, πήγα εκεί, άφησα το λουλουδάκι αλλά για άλλη μια φορά τα καντηλάκια ήταν όλα αναμμένα οπότε εγώ δεν άναψα τίποτα. Την επόμενη φορά θα πάω περισσότερα πράγματα. Απλά ήξερα ότι δεν μπορούσα να φύγω χωρίς να του αφήσω κάτι.
Όπως γυρνούσα σπίτι πέρασα από τη δουλειά της μαμάς (που δούλευε ακόμα) και της πήγα το δικό της λουλουδάκι που την έκανε πολύ χαρούμενη. Γυρίσαμε σπίτι και ξεκουραστήκαμε, φάγαμε όλοι μαζί και ήταν ένα πολύ όμορφο βραδάκι.

Ανήμερα την Πρωτομαγιά, πήγα για καφέ στην παραλία της Καλαμάτας πάλι (αφού δεν την χορταίνω ποτέ!) και γύρισα για να φάμε όλοι μαζί. Μιας και ήταν η τελευταία μου μέρα βγήκα με δύο διαφορετικές παρέες για να τους χαιρετήσω όλους.
Με την παρέα που βγήκα το βράδυ, αποφασίσαμε να πάμε για ποτό χαλαρά και δεν κάτσαμε πάνω από μιάμιση με δύο ώρες. Στη συνέχεια πήγαμε να πάρουμε ποδήλατα και επειδή εγώ δεν είχα μαζί το δικό μου κάναμε το εξής: Ο ένας ο φίλος μου με έβαλε να κάτσω στη σχάρα του ποδηλάτου του και κάναμε έτσι όλη τη βόλτα μας, πράγμα αστείο για μας (και για όσο κόσμο μας είδε) αλλά και κάτι που δεν είχαμε ξανακάνει. Με τη βόλτα στην παραλία με τα ποδήλατα καταφέραμε να γυρίσουμε σπίτι κατά τις 5 το πρωί. Και μπορώ να πω πως περάσαμε πολύ ωραία.
Την Παρασκευή και το Σάββατο τα πέρασα στη Θεσσαλονίκη και εξαιτίας του ότι ήμουν συνεχώς "χαπακωμένη" (περίοδος, καταλαβαίνετε) δεν βγήκαμε πάρα πολύ. Βγήκαμε να πάρουμε το φαγητό και το επιδόρπιο μας την Παρασκευή και το Σάββατο βγήκαμε μια βόλτα για το φαγητό μας πάλι και το βράδυ αποφασίσαμε να πάμε στο πάρτι που οργάνωναν στη Θεσσαλονίκη (και για την ακρίβεια λίγο πιο κάτω από το σπίτι της φίλης μου) με θέμα τις αμερικάνικες σειρές και συγκεκριμένα το Supernatural(!) οπότε καταλαβαίνετε πως πέρασα πολύ όμορφα!

Σήμερα λοιπόν επέστρεψα πίσω και απασχολήθηκα περισσότερο με το να αδειάσω τη βαλίτσα και γενικότερα να κάνω δουλειές. Και κατά τη διάρκεια που άλλαζα σεντόνια συγκεκριμένα δεν ξέρω τι με έπιασε και ξέσπασα σε κλάματα. Έκανα όμως πάλι το λάθος και δεν άφησα τον εαυτό μου να κλάψει όσο ήθελε και έχει ανάγκη. Με αποτέλεσμα να μην ξεσπάσω όπως πρέπει και να τα κρατάω για άλλη μια φορά μέσα μου.  Δεν ξέρω γιατί το κάνω αυτό. Παρακαλάω να μου δοθεί η ευκαιρία να ξεσπάσω και όταν έρχεται δεν αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο. Μόνο ως μαζοχισμό μπορώ να το ορίσω αυτό.

Κατά τις 10 που τελείωσα έκανα ένα μπάνιο και χαλάρωσα μιλώντας κάνα δίωρο στο skype με δύο φίλους μου.
Αύριο μπαίνω πάλι σε πρόγραμμα, πράγμα που δεν έχω καμία όρεξη αλλά πρέπει. Οι διακοπές τελείωσαν, πρέπει να βάλω τα δυνατά μου τώρα και μέχρι και την εξεταστική.
Εύχομαι καλό βράδυ σε όλους !